Nagroda III miejsce
Ład przestrzenny – wielkoprzestrzenna kompozycja Chopin Airport City.
Kształtując Chopin Airport City zmierzano do wytworzenia zróżnicowanych wnętrz urbanistycznych, przy założeniach:
– ograniczenie wysokości zabudowy do poziomu 150 m n.p.m.,
– nie są znane dziś (i nie będą znane nawet w czasie tworzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego) formy architektoniczne budynków, jakie mogą pojawić się wokół wnętrz na wyznaczonych polach inwestycyjnych. Stąd zaprojektowane obiekty są raczej sprawdzeniem pojemności działek oraz symbolizują możliwą do pojawienia się całkowitą odmienność stylistyczną ostatecznych rozwiązań – choćby dla sprawdzenia, czy da się to „nieznane” zapisać w planie regulacyjnym, a potem m.p.z.p.
Zasady kompozycji urbanistycznej dla granic Chopin Aiport City sformułowano następująco (patrz rysunek Zasady kompozycji urbanistycznej):
– największe znaczenie mają dwa miejsca: wlot od strony Ursynowa, będący połączeniem lotniska z trasą NS i autostradą A2 (który z tego powodu na szanse stać się głównym wlotem na tereny Chopin Airport City) i wlot ulicy Żwirki i Wigury od strony śródmieścia – we wskazanych miejscach powinny powstać znaczące obiekty, najwyższe budynki i o architekturze zauważalnej z daleka, inaczej mówiąc główne dominanty przestrzenne,
– ważne jest, aby od strony wjazdów z miasta powstały linie zabudowy kierujące wzrok jadących ku podjazdowi do terminali i na parkingi,
– dla samochodów wyjeżdżających spod terminali ważna jest linia zabudowy wyprowadzająca na zewnątrz,
– linia zabudowy od strony wschodniej, wzdłuż ul. Gordon Bennetta powinna być równoległa do tej ulicy, w swoim wyrazie horyzontalna i w miarę ujednolicona architektonicznie, z lokalnymi dominantami, o charakterze innym niż dominanty główne,
Zasady kompozycji urbanistycznej dla środkowej strefy Chopin Aiport City sformułowano następująco (patrz rysunek Charakterystyka zespołów i generalne rozmieszczenie funkcji):
– wysokości i bryły budynków powinny wynikać łącznie ze struktury przestrzennej i struktury inwestycyjnej Airport City Okęcie,
– proponuje się wyznaczenie trzech obszarów o odmiennym w charakterze i sposobie zagospodarowania:
— w miejscu największego istniejącego, unikatowego na takim terenie, zgrupowania zieleni wysokiej, obszar o nazwie Park, z lokalizacja wokół niego usług związanych z masowymi zgromadzeniami (konferencje, biura, kina, sale widowiskowe, gastronomia, hotel), których uczestnicy / użytkownicy znajdowali by w parku dostatecznie dużo miejsca dla siebie. Z parku oczywiście korzystali by także a może przede wszystkim pasażerowie z lotniska,
— na południe od Parku, w środku założenia, wzdłuż poprzecznej ulicy obszar o największej intensywność o nazwie City, z ulokowanym tu głównym zgromadzeniem biur i funkcji z nimi związanych,
— na południe od City, na dachu wielopoziomowego garażu, obszar o nazwie Skwer, o charakterze miejskiego placu, będący powyżej garaży zgromadzeniem „zurbanizowanych” usług rekreacyjnych, gastronomii, kultury, z dużą ilością zielonych płaszczyzn,
– dla strefy środkowej Airport City wyznaczono miejsca wymagające podkreślenia w przestrzeni. Są to miejsca umieszczenia lokalnych dominant w postaci np. zmiany części elewacji, miejscowego podniesienia budynku lub miejscowej zmiany jego formy – paleta możliwości jest tu bardzo duża.
